Rekrutacja nie bez przyczyny nazywana jest procesem. Zarówno dla działów HR, jak i dla Kandydatów ma ona naprawdę wiele etapów. Ci pierwsi zaczynają od ustalenia potrzeb zatrudnienia w firmie, konsultacji z managerami i sporządzenia profilu "idealnego Kandydata". Następnie piszą ogłoszenia, wybierają miejsca ich publikacji, przeglądają i selekcjonują CV, prowadzą wstępny wywiad telefoniczny, umawiają spotkania ... kroków jest wiele więcej.

Jak wygląda sytuacja od strony Kandydata? Ten zastanawia się, jaka praca byłaby dla niego odpowiednia, wybiera miejsca, gdzie poszukuje ogłoszeń, następnie selekcjonuje oferty i aplikuje na te najbardziej interesujące. Co powiesz o poniższych urywkach? Czy któraś z wersji warta jest przesłania CV?

Po wysłaniu CV ogarnia Cię frustracja, bo telefon milczy, a Ty możesz tylko czekać?

To tylko mit, masz możliwość zrobienia czegoś więcej i to zarówno w kontekście tej konkretnej rekrutacji, jak i każdej kolejnej. 

Po pierwsze zastanów się, czy wysłane przez Ciebie CV, aby na pewno było skutecznym CV. Aplikacja musi Cię wyróżniać i przykuwać uwagę właśnie do Ciebie. Zyskujący na sile rynek pracownika, wcale nie świadczy o tym, że nie istnieje już konkurencja między kandydatami! 

A gdy już telefon zadzwoni ... pamiętaj by go odebrać. Wydaje się to może nieco śmieszne, ale w rzeczywistości rekrutera, wiele telefonów pozostaje głuchych na kontakt. Oczywiście nie twierdzę, że zawsze i wszędzie należy odbierać telefon, ale sądzę jednak, że jeśli szukamy pracy powinniśmy być choćby gotowi na oddzwonienie na nieznane, nieodebrane połączenie.

Ważne by, gdy już dojdzie do kontaktu telefonicznego, dbać o dobre pierwsze wrażenie. Niezależnie od tego, czy jesteś po stronie osoby wykonującej, czy odbierającej połączenie pamiętaj o prostych zasadach, ułatwiających rozmowę oraz sprzyjającym, korzystnemu zapamiętaniu Cię przez drugą stronę.

Ponad 8 lat temu zdawałam egzamin dojrzałości, na którym wówczas podczas egzaminu z języka polskiego w wersji ustnej, popularna była tak zwana prezentacja. Powinna ona trwać jakieś 15 minut + kolejnych kilkanaście na rozmowę z komisją. W moim przypadku czas pierwszej części skrócił się niemal o połowę, choć w założeniach miałam opowiadać przez pełen kwadrans. Później jeszcze chwila, związana z odpowiedziami na pytania od 3 Pań siedzących po drugiej stronie i wyjście z sali, z jednym z krótszych czasów.

Gdy powiedziano mi, jak szybko zakończył się mój egzamin (w końcu nie mierzyłam w środku czasu), nieco się zasępiłam, myśląc sobie, że przecież powiedziałam wszystko, co było ważne i istotne. Nie stresował mnie wynik matury, o ten byłam spokojna. Siedząc jednak na korytarzu w oczekiwaniu na zakończenie pozostałych procesów zbierałam doświadczenia jako obserwator. 

Dlaczego piszę tu o maturze z polskiego? Przecież to nie ma związku z procesem rekrutacji? Otóż ma i to wiele! Właśnie tamta forma, ustnego egzaminu, w którym liczyła się prezentacja oraz dyskusja z komisją, jak najbardziej swoją specyfiką przypominała rozmowy kwalifikacyjne!

W końcu właśnie o to chodzi. By ... ubrać się stosownie do okazji, wiedzieć, co chce się powiedzieć, wchodzić w naturalną interakcję z drugą stroną, "być tu i teraz" najpełniej, jak to możliwe. 

Z matury miałam 100%, a nim komisja ogłosiła wszystkie wyniki, powiedziała, że osoba, która zdobyła najwięcej procent, była osobą, która, jako jedyna podjęła prawdziwą rozmowę z egzaminatorami. Później wyczytano moje nazwisko, a przewodnicząca spojrzała na mnie wymownie i z dumą. To doświadczenie wiele mnie nauczyło. Nigdy później nie stresowała mnie żadna, tego typu forma kontaktu z drugim człowiekiem, także procesy rekrutacji, bo w nich chodzi o to by wzajemnie się poznać. Być szczerym i prawdziwym, pokazać się z dobrej strony, wiedzieć co i po co się mówi, mieć pomysł na siebie i swoją pracę. Drugorzędną sprawą jest, to czy loki się dobrze układają, a ręka którą ściskaliśmy dłoń rekrutera nie była zbyt wiotka. Rekruter chce poznać Ciebie, nie sztuczki, których się nauczysz, nie maskę, jaką założysz. Pamiętaj, jeśli będziesz grać lub udawać profesjonalny rekruter to wyczuje. A jeśli jakimś cudem, uda Ci się go "nabrać", możesz mieć pewność, że i tak wszystko "wyjdzie w praniu", czyli wyda się w codziennej pracy. 

Postaw więc na naturalność, prawdę przekazu i doświadczanie kontaktu z drugą stroną. I pamiętaj, rozmowa kwalifikacyjna, to także czas na Twój wybór, poznanie przedstawiciela pracodawcy może Ci wiele powiedzieć o standardach i atmosferze panującej w firmie. Wejdź głęboko w rozmowę i wynieś z niej wartość dla siebie.